Spaanse honden

Alle honden vind ik leuk; je wordt ook geen hondenfotograaf als je niet van honden houdt. Iedereen heeft wel een ras of een kruising die ze misschien net iets leuker vinden dan de andere rassen of kruisingen.

Als we allemaal dezelfde hondenrassen en/of kruisingen leuk vinden, is dat ook maar saai. Iedereen die mij kent, weet dat ik een zwak heb voor windhonden en podenco’s

In de maand februari eindigt het jachtseizoen in Spanje. De jagers dumpen de honden die in hun ogen niet goed genoeg zijn geweest. Als de honden geluk hebben, worden ze achtergelaten en gevonden door vrijwilligers van de goede dierenasielen(er zijn ook dodingsstations). De meeste honden worden op een verschrikkelijke manier gedood.

 

Windhonden en podenco’s zijn geweldige huishonden.

Windhonden trekken over het algemeen niet aan de riem, zijn rustig in huis en zijn geen overmatige blaffers. Ook zijn ze makkelijk in de omgang met andere honden.

Ze vinden het heerlijk om lange wandelingen te maken, maar als je een keer een dagje minder tijd hebt dan vinden ze het vaak ook prima. Ze vinden het ook fijn om los te kunnen rennen. Helaas is bij de meeste windhonden het jachtinstinct sterk ontwikkeld. Het is dus altijd veiliger om ze alleen op een goed afgesloten terrein los te laten.

 

Podenco’s

Podenco’s zijn zachtaardige clowns. De Podenco’s die ik ken kunnen gewoon niet loslopen,  ze luisteren wel naar je, maar ze doen er verder niks mee. Dus je kan roepen wat je wilt, maar ze komen alleen als ze het nut ervan inzien, en dat is niet vaak. Ik zelf zou ze dus ook nooit loslaten lopen.

Ze vinden het heerlijk om lange wandelingen te maken en zijn daarna ook rustig in huis.

Daarbij kunnen ze erg hoog springen; de meeste podenco’s kunnen met gemak over een omheining van 1,80 springen.

Het zijn erg lieve honden, ze zijn grappig, maar als je slaafs luisterende honden wilt, dan kan je beter geen podenco adopteren.

Heb verschillende dingen gehoord over waarom je geen buitenlandse hond moet nemen.

De onderstaande dingen heb ik al eens gehoord:

  • Je moet geen buitenlandse honden nemen, want de asielen in Nederland zitten vol met honden; er zitten vaak veel moeilijk plaatsbare honden. Ik heb zelf in een dierenasiel gewerkt en het was echt niet zo dat het altijd vol zat. En de makkelijk plaatsbare honden zijn vaak snel weg,dus het is niet zo dat een buitenlandse hond een plek vasthoudt voor een andere hond. De mensen die op zoek zijn naar een uitdaging, die gaan niet voor een makkelijk plaatsbare hond, maar die kiezen de moeilijkere hond met de grotere rugzak, die er al langer zit.
  • Er wordt ook gezegd dat er honden gefokt worden in het buitenland en als je een buitenlandse hond adopteert, dan hou je dit in stand.
  • In het Buitenlands Asiel waar ik mee geholpen heb, daar zag je de honden na het jachtseizoen door de bergen zwerven. Sommige zijn voor het hek gedumpt en er zijn ook honden uit de dodingstations gehaald.

De broodfokkers halen vaak wel puppy’s uit de buitenlandse puppyfabrieken, en de mensen houden dit in stand door puppy’s te kopen bij de broodfokkers ,maar dat is dus iets heel anders dan alle podenco’s en windhonden die gedumpt worden aan het einde van het jachtseizoen en die in de overvolle asielen zitten.

Een van de dingen waar je op moet letten bij het adopteren van een buitenlandse hond is:

Dat de buitenlandse hond die je adopteert een goed passend anti ontsnappingstuig heeft en dubbel aangelijnd is. Je haalt ze in een voor hun onbekende omgeving en je wilt niet dat als ze schrikken dat ze kunnen ontsnappen. Daarnaast vind ik het ook verstandig om een gps tracker om te doendat mochten ze toch hebben kunnen ontsnappen dat je ze op de telefoon kan volgen. Mijn buitenlandse adoptie honden hebben de gps trackers om van tractive.
Daarnaast ben ik zelf geen fan van flexilijen , zou persoonlijk ook een hond die je net geadopteerd hebt niet aan een flexilijn uitlaten.

En dat je bij een goede stichting adopteert. Helaas zijn er ook stichtingen die geen noodopvang achter de hand hebben, mocht het onverhoopt toch niet gaan om wat voor reden dan ook.
Mocht je overwegen om een hond te adopteren bij een stichting, dan is vaak de procedure dat je een vragenformulier krijgt, een telefonisch gesprek en een huisbezoek.
Stel ze ook de vraag: wat als het onverhoopt toch niet goed gaat om wat voor reden dan ook, dat ze een noodopvang achter de hand hebben? Helaas heb ik toen ik in het asiel werkte ook weleens meegemaakt dat er stichtingen zijn die geen noodopvang achter de hand hadden.

Maar als je bij een goede stichting adopteert, dan is de kans erg klein dat er mismatches zijn, want ze zijn erg secuur in hun selectie. En mocht het dan om wat voor reden dan niet goed gaan dan hebben ze noodopvang achter de hand.

Mocht je niet in de gelegenheid zijn om te adopteren, dan kan je natuurlijk ook altijd een donatie doen aan een van de asielen. Je kan ook de beschikbare adoptie honden delen op Facebook en/of Instagram en zo ze onder de aandacht brengen.

Stichtingen en asielen waar ik zelf positieve ervaringen mee heb, of positieve verhalen over heb gehoord:

https://dogateersunited.com

https://galgoproject.nl

https://www.scoobymedina.org/nl/

https://galgosdelsol.org

https://pawsnederland.org

https://ace-charity.org

Misschien ook interessant?

52 weken-project

Dogs naturephotography- 52 weken-project Allereerst de beste wensen voor het